Καλά Χριστούγεννα και Καλή πρωτοχρονιά σε όλους!
5η συνάντηση
Μπήκαμε
για τα καλά στο Δεκέμβριο (Παρασκευή
5/12/2014).
Είναι
ο μήνας των παιδιών και των Χριστουγέννων!
Όλοι
μαζί αποφασίσαμε να τιμήσουμε τις
γιορτές αυτές κι έτσι προχωρήσαμε στο
δεύτερο βιβλίο μας που έχει άμεση σχέση
με τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Ως
εισαγωγή διαβάσαμε το γνωστό παραμύθι
«το κοριτσάκι με τα σπίρτα» και αφού το
συζητήσαμε, εντοπίσαμε αρκετά στοιχεία
που θα θέλαμε να είναι διαφορετικά στην
ιστορία και προτείναμε τις δικές μας
λύσεις και διαφορετικές εκδοχές για το
τέλος του παραμυθιού...
Στη
συνέχεια περάσαμε στο βιβλίο της κας
Σμαράγδας Μανταδάκη:
«Μην
κλαις κοριτσάκι».
Δημιουργήσαμε
αφίσα με την ηρωίδα του βιβλίου, την
Αγάπη, και γράψαμε όλες τις λέξεις-σπίρτα
που την επισκέφτηκαν. Αφού τις
συγκεντρώσαμε, τις χωρίσαμε σε «γλυκιές»
και σε «σκληρές» και τις βάλαμε σε
βαζάκια. Μ' αυτές θα δημιουργήσουμε στη
συνέχεια δύο ιστορίες, μια τρυφερή και
μια σκληρή.
Επίσης
φτιάξαμε ένα μεγάλο βάζο και μέσα εκεί
γράψαμε όλες τις λέξεις-μυρωδιές που
μάζεψε η Αγάπη όταν πήγε με τον πατέρα
της στην Πρωτοχρονιάτικη γιορτή που
διοργάνωσε ο δήμος στην κεντρική πλατεία
της πόλης.
Τέλος
ολοκληρώσαμε τις δραστηριότητές μας
με μια ομαδική εργασία «πέρα από την
εικόνα». Κάθε ομάδα συνέχισε μια ζωγραφιά
από το βιβλίο και έφτιαξε ό,τι θεωρούσε
πως υπήρχε πριν και μετά την εικόνα
δημιουργώντας μια τεράστια χριστουγεννιάτικη
εικόνα.
4η συνάντηση
Στην
τέταρτη συνάντηση παρουσιάσαμε τους
ήρωες της «Ασπροπαπουτσίτσας» (την
Ασπροπαπουτσίτσα, τη γιαγιά και τον
λύκο) και φτιάξαμε την ταυτότητά τους
γράφοντας λίγα λόγια για τον καθένα και
ζωγραφίζοντας την εικόνα του.
Στη
συνέχεια διαβάσαμε το παραμύθι της
κοκκινοσκουφίτσας κι αφού φτιάξαμε το
δικό μας κόμικς ασχοληθήκαμε με την
«ανατροπή του μύθου» και γράψαμε το
δικό μας παραμύθι για τον καλό λύκο και
την κακιά κοκκινοσκουφίτσα αφού πρώτα
διαβάσαμε «ένα γράμμα που μας έστειλε
ο λύκος και μας εξηγούσε την ιστορία
από τη δική του πλευρά...».
Είδαμε
μ' αυτό τον τρόπο πως πολλές φορές δεν
είναι μία η αλήθεια, αλλά μπορεί να
υπάρχουν κι άλλες, διαφορετικές οπτικές
για το ίδιο θέμα!
Το
παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από
την πλευρά του λύκου
Πολλές
φορές τα γεγονότα έχουν δύο αναγνώσεις.
Καλό είναι να μην γαντζωνόμαστε σε μία
άποψη που δεν αλλάζει, προτού ακούσουμε
προσεκτικά την άποψη του άλλου και
δούμε τα πράγματα και από την δική του
οπτική γωνιά. Ας δούμε το παραμύθι από
την άλλη πλευρά :
«Το
δάσος ήταν το σπιτικό μου.. Ζούσα εκεί
και νοιαζόμουν γι'
αυτό. Προσπαθούσα να το διατηρώ ταχτικό
και καθαρό.
Κάποτε,
μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα
να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια που είχε
παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα
βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και
είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από
ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου
φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε
αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι
της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν
να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά
την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα.
Την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε, από
πού ερχόταν κ.τ.λ. Μου είπε μια ιστορία
για κάποια γιαγιά που πήγαινε να την
επισκεφθεί και να της πάει φαγητό.
Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά
βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε
ύποπτη μ’ αυτά τα ρούχα. Έτσι αποφάσισα
να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει
έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.
Την
άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν
από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της.
Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα
της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε
ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα.
Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου
να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από
το κρεβάτι.
Όταν
έφτασε το κορίτσι την κάλεσα να μπει
στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν
στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το
κορίτσι ήρθε με τα κόκκινα ρούχα της
και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου
αυτιά. Με είχαν προσβάλλει κι άλλοτε
και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό.
Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου
επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή
έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα
να προσέχω αυτά που λέει. Αλλά έκανε
άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά
μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα
να αισθάνομαι γι' αυτό το κορίτσι που
έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο αλλά ήταν
τόσο κακοήθης. Παρ' όλα αυτά έχω την
τακτική να γυρίζω και το άλλο μου μάγουλο
και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια
με βοηθούν να την βλέπω καλύτερα. Η
επόμενη προσβολή στ' αλήθεια με νευρίασε.
Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου
δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία
προσβλητική παρατήρηση.
Ξέρω
ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία
μου αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της
φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν
χρήσιμα για να την φάω καλύτερα.
Τώρα
ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος
δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι. Όλοι το
ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο
άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας
κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να
την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της
γιαγιάς αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει
τα πράγματα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με
δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος
στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον
κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον
μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο
πίσω μου και την κοπάνησα.
Θα
ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει
η ιστορία. Όμως αυτή η γριούλα γιαγιά
ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της
κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη
ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. Όλοι
άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι
έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα
ρούχα, όμως εγώ δεν έζησα από τότε καλά..
Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία
μου.»
Με
εκτίμηση
Ο
λύκος
3η συνάντηση
Στην
τρίτη μας συνάντηση μιλήσαμε για το
βιβλίο. Την αξία του, τι μας προσφέρει,
πώς το αντιμετωπίζουμε, πώς αισθανόμαστε
κρατώντας και διαβάζοντας ένα βιβλίο
κλπ.
Επίσης
μιλήσαμε για το ποίημα του Ευγένιου
Τριβιζά: «Ο ύμνος του βιβλίου»
Πες
μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από
φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;
Έλα,
πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την
καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;
Έλα,
πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και
δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;
Έλα,
πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να
γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;
Ένα
βιβλίο! Ένα βιβλίο!
Ένα βιβλίο που μαγεύει, όνειρα στο νου φυτεύει
Και στο ταξίδι της ζωής, πιστά μας συντροφεύει!
Ένα βιβλίο που μαγεύει, όνειρα στο νου φυτεύει
Και στο ταξίδι της ζωής, πιστά μας συντροφεύει!
.jpg)
Συνεχίσαμε
τις δραστηριότητές μας με την «σκισμένη
σελίδα» από το βιβλίο της «Ασπροπαπουτσίτσας».
Από
μια σκισμένη σελίδα του βιβλίου βρήκαμε
τις λέξεις που λείπουν και τις συμπληρώσαμε
βάζοντας και τη δική μας πινελιά
προσθέτοντας αρκετά στοιχεία στην
ιστορία μας. Στο τέλος διαβάσαμε από το
βιβλίο τη συγκεκριμένη σελίδα και τη
συγκρίναμε με όσα είχαμε γράψει εμείς.
2η συνάντηση
Στη
δεύτερη συνάντησή μας μιλήσαμε για τα
10 δικαιώματα του μικρού αναγνώστη.
Είπαμε
επίσης πώς πρέπει να «συμπεριφέρομαι»
στο βιβλίο:
Καλό
μου βιβλίο, πολύ σ' αγαπώ.
Για
χάρη σου τα χέρια καθαρά κρατώ.
Σε
πιάνω πάντοτε προσεκτικά.
Τις
σελίδες σου αργά γυρνώ.
Με
προσοχή στο ράφι σε τοποθετώ.
Ξεκινήσαμε
με το πρώτο μας βιβλίο που είναι «η
Ασπροπαπουτσίτσα»
και
κάναμε την πρώτη μας δραστηριότητα.
Ζωγραφίσαμε
με οδηγό την πρώτη παράγραφο του
παραμυθιού.
1η συνάντηση
Την
Πέμπτη 30 Οκτωβρίου έγινε η πρώτη συνάντηση
των δύο τμημάτων της Γ΄τάξης (Γ1 & Γ2)
για την έναρξη του προγράμματος
φιλαναγνωσίας που θα υλοποιήσουμε φέτος
με τίτλο:
«Μ'
ένα βιβλίο αγκαλιά πετώ μακριά, πολύ
μακριά!»
Αρχικά
δημιουργήσαμε την αφίσα του προγράμματος
και έγινε παρουσίαση των 5 βιβλίων με
τα οποία θα εργαστούμε στο πρόγραμμα.
Μιλήσαμε
για τα στοιχεία των βιβλίων (τίτλο,
συγγραφέα, εικονογράφο, εκδοτικό οίκο,
εξώφυλλο, οπισθόφυλλο,κπλ) και όσα
σχετίζονται με το βιβλίο (βιβλιοπώλης,
βιβλιοπωλείο, τυπογραφείο κλπ) ενώ στη
συνέχεια παίξαμε ένα παιχνίδι ρόλων
όπου κάθε παιδί ανέλαβε και δραματοποίησε
αυτοσχεδιάζοντας κάποιον από τους
ρόλους που του έκανε εντύπωση.
Με
τη βοήθεια των χρωμάτων κάναμε μια ωραία
κλήρωση και χωριστήκαμε σε πέντε ομάδες
στις οποίες δόθηκαν από τα παιδιά ονόματα
και βρέθηκαν αντίστοιχα σύμβολα!
Οι
ομάδες μας διαμορφώθηκαν ως εξής:
1η
ομάδα: «Η ομάδα των παραμυθιών» με
σύμβολο τη θεά Αθηνά!
Αλέξανδρος,
Βαγγέλης, Ιωάννα, Σοφία, Χρήστος
2η
ομάδα: «Ποσειδώνας» με σύμβολο την
τρίαινα!
Γιώργος
Α, Εύη, Θωμάς, Σταυρούλα, Φωτεινή
3η
ομάδα: «Η σοφή κουκουβάγια» με σύμβολο
την κουκουβάγια!
Γιώργος
Π, Δανάη, Ελεάνα, Ελένη, Ορφέας
4η
ομάδα: «Η πράσινη φλόγα του δράκου» με
σύμβολο τον δράκο!
Κρυσταλία,
Κωνσταντίνα, Κωνσταντίνος, Λήδα, Μαρία
Χ.
5η
ομάδα: «Ήλιος με σύννεφα» με σύμβολο
τον ήλιο
Αλκμήνη,
Βάσια, Δημήτρης, Ελευθερία, Μαρία Π,
Μαριτίνα
Κάθε
ομάδα πρότεινε τους δικούς της κανόνες
και όλοι μαζί δημιουργήσαμε τους κανόνες
που
θα ακολουθούμε σε όλη τη διάρκεια του
προγράμματος.
Στη
συνέχεια διαβάσαμε το ποίημα «Βιβλιοχαρά
σ' όλη τη γη» που
γράφτηκε για την παγκόσμια ημέρα παιδικού
βιβλίου και το μετέφρασε στα ελληνικά
η Λότη
Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, συμπληρώσαμε
τους δικούς μας στίχους εμπλουτίζοντάς
το νέες ιδέες και στο τέλος φτιάξαμε
τους δικούς μας σελιδοδείκτες που θα
μας συντροφεύουν στα μακρινά ταξίδια
μας με όχημα τα βιβλία!
Και επειδή φιλαναγνωσία σημαίνει χαρά,
δεν
θα μπορούσαμε να μην κλείσουμε δημιουργικά
την ημέρα μας
την ημέρα μας
εκφράζοντας
τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες
που
ομολογουμένως είναι ανεξάντλητες...
Ραντεβού την επόμενη Παρασκευή για τη συνέχεια του προγράμματος...
«Ο πύργος των παραμυθιών» στη Ζωσιμαία Βιλιοθήκη
Την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου επισκεφτήκαμε τη Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη συνεχίζοντας το ταξίδι μας στον μαγικό κόσμο των βιβλίων. Παρακολουθήσαμε το εκπ/κό πρόγραμμα με τίτλο: «Ο πύργος των παραμυθιών», ακούγοντας και διαβάζοντας παραμύθια, ζωγραφίζοντας και δραματοποιώντας σκηνές από τα βιβλία. Περάσαμε ένα υπέροχο πρωινό. Ευχαριστούμε τις υπεύθυνες του προγράμματος που ήταν πολύ φιλικές και ζεστές μαζί μας.
Τα αιτήματά μας στο δήμαρχο...
Μετά την Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη επισκεφτήκαμε το Δημαρχείο Ιωαννίνων και ξεναγηθήκαμε στην αίθουσα συνεδριάσεων από τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου τον κύριο Παπαδιώτη στον οποίο και δώσαμε μια επιστολή που είχαμε ετοιμάσει με αιτήματα που αφορούσαν το σχολείο αλλά και τη γειτονιά μας, το Σταυράκι. Ο κ. Παπαδιώτης αφού συζήτησε αρκετά μαζί μας μας υποσχέθηκε πως θα διαβιβάσει τα αιτήματά μας στο δήμαρχο κο Μπέγκα και πως θα προσπαθήσουν μαζί να ικανοποιήσουν όσα περισσότερα μπορούν. Εμείς δώσαμε ραντεβού και πάλι στο δημαρχείο του χρόνου για να δούμε την εξέλιξη των αιτημάτων μας...
Στη συνέχεια πήγαμε στο πάρκο Λιθαρίτσια για να παίξουμε και να ξεδώσουμε λιγάκι από όλες αυτές τις εμπειρίες!
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες...
Δικαιώματα του αναγνώστη
Τα 10 δικαιώματα του μικρού αναγνώστη
1. να έχει πρόσβαση σε βιβλία, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία.
2. να έχει γύρω του βιβλία, πριν ακόμα μάθει να διαβάζει, και να μεγαλώνει μ' αυτά.
3. να κάνει ό,τι θέλει τα δικά του βιβλία και να τα παίρνει μαζί του όπου θέλει.
4. να έχει βιβλία όλων των ειδών, που έχουν όλες τις απόψεις, και σ' αυτά να αναζητά την αλήθεια.
5. να έχει τα εφόδια να επιλέγει τα βιβλία που διαβάζει, να μπορεί να τα κρίνει, να τα αξιολογεί, χωρίς να τον εξαναγκάζει κανείς να διαβάσει κάποιο που δεν θέλει.
6. να μεταφέρεται μέσα από τα βιβλία σε όποιο τόπο κι όποια εποχή θέλει, στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον.
7. να συζητά με τους γονείς, τους δασκάλους, τους φίλους του για τα βιβλία του και να τα διαβάζει δυνατά σε όποιον θέλει.
8. να έχει βιβλία με εικόνες που του αρέσουν και τον ταξιδεύουν πέρα από το κείμενο.
9. να απολαμβάνει το βιβλίο του σε ένα χώρο χωρίς τηλεόραση ή οποιοδήποτε άλλο μέσο που του αποσπά την προσοχή.
10. να παίζει με τους ήρωες των βιβλίων, να φτιάχνει με τη φαντασία του νέες περιπέτειές τους, να γράφει τα δικά του βιβλία.
[Βαγγέλης Ηλιόπουλος, συγγραφέας]
«Ο γιος του ψαρά»
Ένα παραδοσιακό παραμύθι
από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Σταυρακίου
(Σχ. έτος 2010 - 2011)
__________________________________
"Όλο ψέματα κι αλήθεια,
έτσι είν' τα παραμύθια."
Αίσωπος
__________________________________
"Όλο ψέματα κι αλήθεια,
έτσι είν' τα παραμύθια."
Αίσωπος
Δημιουργήστε δημιουργούς
Δημιουργώντας δημιουργούς
δασκάλα-συγγραφέας
_________________________________________
Κάποτε μια μητέρα ρώτησε τον Αϊνστάιν τι έπρεπε να κάνει
για να γίνει το παιδί της τόσο έξυπνο όσο αυτός.
- Να του διαβάζετε παραμύθια, απάντησε ο Αϊνστάιν.
- Ωραία. Και μετά; ζήτησε να μάθει η μητέρα.
- Παραμύθια και πάλι παραμύθια, επέμεινε ο Αϊνστάιν.
Κάθε μέρα, όλο και περισσότερο πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για την ασφυκτική κατάσταση που δημιουργείται στη ζωή των παιδιών μας, από τις λογής-λογής “σειρήνες” που τα περιβάλλουν.
Δεν είναι εύκολο να κάνεις ένα παιδί να αφήσει το κινητό, τον υπολογιστή ή την τηλεόραση για χάρη του βιβλίου, το οποίο αδυνατεί να ανταγωνιστεί την ψυχαγωγία που παρέχει η τεχνολογία σήμερα. Δεν είναι, όμως, αδύνατο. Υπάρχει ελπίδα. Για να καλλιεργηθεί η φιλαναγνωσία, υπάρχουν χίλιοι δυο τρόποι......
«Ο Ύμνος του Βιβλίου»
«Ο Ύμνος του Βιβλίου» του Ευγένιου Τριβιζά
Πες μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;
Έλα, πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;
Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;
Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;
Ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο!
Ένα βιβλίο που μαγεύει, όνειρα στο νου φυτεύει
Και στο ταξίδι της ζωής, πιστά μας συντροφεύει!
Ευγένιος Τριβιζάς
Βιβλιο-χαρά!
«BIBΛΙΟΧΑΡΑ» ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ
TO MΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ
(ΙΒΒΥ)
Διαβάζουμε, εγώ κι εσύ.
Τα γράμματα γίνονται λέξεις
κι οι λέξεις έπειτα, όλες μαζί,
γίνονται βιβλία να διαλέξεις.
Άκου πώς ψιθυρίζουν!
Ποτάμια στις σελίδες κελαρύζουν,
αρκούδες τραγουδούν,
όταν το φεγγάρι αντικρίζουν.
Μπαίνουμε σε κάστρα φοβερά.
Δέντρα σκαρφαλώνουν ως τα σύννεφα.
Γενναία κορίτσια πετούν θαρρετά,
αγόρια ψαρεύουν άστρα λαμπερά.
Εσύ κι εγώ διαβάζουμε μαζί,
«βιβλιοχαρά» σ’ όλη τη γη.
[Το μήνυμα-ποίημα είναι γραμμέτο από την Pat Mora (ΗΠΑ)
και η μετάφραση από την Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου]
Φιλαναγνωσία...
Ποιοι είναι οι στόχοι του προγράμματος:
Το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
έχει θεσμοθετήσει το θεσμό της Φιλαναγνωσίας,
ο οποίος φέτος επεκτείνεται και στις έξι τάξεις
των Ολοήμερων Δημοτικών Σχολείων με ΕΑΕΠ.....
«Κόκκινη κλωστή δεμένη...
στην... οθόνη τυλιγμένη!»
Κάποτε μια μητέρα ρώτησε τον Αϊνστάιν τι έπρεπε να κάνει
για να γίνει το παιδί της τόσο έξυπνο όσο αυτός.
- Να του διαβάζετε παραμύθια, απάντησε ο Αϊνστάιν.
- Ωραία. Και μετά; ζήτησε να μάθει η μητέρα.
- Παραμύθια και πάλι παραμύθια, επέμεινε ο Αϊνστάιν.
_______________________
«Digital tales - Ψηφιακά παραμύθια του τόπου μας»
Με αφορμή το πρόγραμμα φιλαναγνωσίας που υλοποιούμε φέτος και έχει ως βασικό άξονα τα παραμύθια, η τάξη μας θα παρουσιάσει, ύστερα από έρευνα και συνεντεύξεις των μαθητών με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, ένα παραδοσιακό-λαϊκό (προφορικό) παραμύθι του τόπου μας το οποίο θα επιλέξουν οι ίδιοι οι μαθητές και στη συνέχεια θα το καταγράψουν, θα το μεταφράσουν, θα το εικονογραφήσουν και θα το επενδύσουν μουσικά.
Κάτι αντίστοιχο θα κάνει και η τάξη του συνεργάτη μας η οποία θα παρουσιάσει ένα αντίστοιχο παραδοσιακό παραμύθι από τον τόπο τους. Στο τέλος θα ανταλλάξουμε τις δραστηριότητές μας και θα παρουσιάσουμε η μία τάξη στην άλλη το δικό της παραμύθι και θα προσπαθήσουμε να βρούμε κοινά σημεία και διαφορές.
Οπότε ξεκινήστε μαζί με τους μαθητές σας την αναζήτηση λαϊκών παραδοσιακών παραμυθιών και, πού ξέρετε, ίσως ένας νέος παραμυθάς προκύψει και στην περιοχή σας!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)